When there are no words.......

De uitdagingen bij het gebruik van EMDR voor vroeg trauma en verwaarlozing zijn dat a) EMDR zich gemakkelijk richt op expliciete herinneringen, maar vroeg trauma wordt vastgehouden in het impliciete geheugen in de rechterhersenhelft (Siegel, S

chore) en is meestal niet onderworpen aan directe herinnering, en b) Toegang tot het gevoelde gevoel van vroege ervaring kan overweldigend zijn als er weinig interne hulpbronnen zijn. De methode van Sandra Paulsen en Katie O'Shea pakt beide problemen aan door zorgvuldige voorbereiding en systematische traumaverwerking. De voorbereiding omvat 1) begrenzing, 2) veilige toestand, en 3) resetten van aangeboren emotionele hulpbronnen, wat direct lijkt in te werken op primaire affectieve circuits (Panksepp, 2009) om de ervaring van emotionele intensiteit te verminderen. Na de drie voorbereidende stappen verwerkt de methode systematisch een vroeg trauma, zonder expliciete herinnering. De methode richt zich op opeenvolgende tijdsperioden vanaf de geboorte, en installeert positieve ervaringen in de verbeelding. Als gevolg daarvan bouwt de cliënt een basis op van een gevoeld gevoel van gehechtheid en verbondenheid, met opkomende positieve cognities, die de cliënt in staat stellen de volgende ontwikkelingsstap te bereiken. Dit proces voldoet aan de eisen die Fosha stelt aan een therapeutisch herstel van vroeg trauma. Op de ledenpagina is uitgebreid schriftelijk en videomateriaal (workshops) opgenomen om kennis te maken met deze aanpak.